Category: Tberfil

Why Women?

Reflections on the feminine in Pawlu Mizzi’s Art

Through art, we attempt to understand the world and our place within it. In my work, the female figure takes centre stage in this introspective exploration. My subjects often serve as vessels of transformation and resilience as they embody myth and memory, longing and loss, beauty and corruption. Drawing from personal relationships, my work extends beyond autobiography, tapping into broader analytical narratives and suggesting a dynamic force that disrupts traditional structures of perception. They represent the intersection of idealisation and disillusionment, personal experience, and my quest for universal truth and purpose.

On this Woman’s Day, I reflect on why the feminine remains at the core of my artistic exploration. Women not as muses, but as forces of nature, subjects of my history, and architects of my spiritual journey. My work is a space where I reclaim stories, distort and reshape them, and ask new questions about identity, purpose, resilience and resistance. It moves away from the ideological constraints of patriarchal culture, where women have long been reduced to mere symbols of male imagination and control.

In my world, the feminine embodies a spectrum of roles: mother, lover, muse, warrior, call them icons of promise and disillusionment, each carrying its own narratives and symbolism. These archetypes are not confined to women alone but represent universal aspects of humanity that transcend gender. Psychoanalyst Massimo Recalcati, in Le mani della madre, explores motherhood beyond biological determinism, proposing that the maternal function is a symbolic space that can be occupied by anyone, regardless of gender. He argues that it is not a biological trait but a relational and affective role, one even a man can embody. Recalcati’s insights suggest that qualities traditionally associated with the feminine like nurturing, empathy and creativity, are accessible to all. This perspective heightens my awareness of understanding the feminine not as the woman, but as an intrinsic element within the human condition, and therefore also my own, allowing for a wider exploration in my art.

Engaging with the feminine in my work has evolved into an exercise in self-analysis, a dialogue with the deeper facets of my psyche. The women I portray are not merely external figures, but reflections of my inner world, embodying vulnerability, strength, desire, exaltation, and survival. This process has allowed me to develop my art as a means of exploring the tension between the earthly and the transcendent, between what is visible and what remains hidden.

Throughout history, the female form has been shaped by expectations, reverence, and restriction, transforming it into a contested space. In contrast, my works offer new narratives that challenge these limitations. The women in my art are not passive subjects; they resist, transform, and assert themselves in unexpected ways, reflecting both personal and societal contradictions. They embody myth yet shatter it. The women I depict are not objects to be observed; they engage, watching back.

Celebrated theft of digital content

In today’s digital world, content holds both creative and financial value. However, rather than receiving the respect it deserves, creative content is often stolen by platforms that market themselves as news hubs, profiting from it without providing any compensation or credit to the original author. This content frequently originates from ordinary individuals who share an episode or thought on a personal initiative. While content may be shared in a public space, this does not mean it is devoid of copyright considerations.

It is crucial to distinguish between theft and sharing. When content is distributed fairly meaning through a native share that maintains a direct link to the original source, it can offer a return to the creative author by increasing their exposure and attracting new audiences to their platforms. However, when platforms or individuals republish someone else’s work, present it as their own, and remove the link to the original content, this constitutes intellectual and creative property theft. This methodology has become increasingly common among platforms that brand themselves as news agencies, routinely stealing third-party content and publishing it as-is on their sites. The more reactions the content generates, the more these platforms can monetise.

It remains a mystery how so many people allow these platforms to use their work, some even celebrating the fact that their content has been “featured” on a popular site, without receiving any compensation. These platforms generate significant profits through advertisements that rely on the volume of hits and views on their published content, including stolen material. Meanwhile, the original sources are left empty-handed.

This is not only unfair but also fosters a culture in which digital content is seen as freely available to everyone, when in reality, every piece of content requires time, talent, and effort to be created and communicated. It is time for a serious discussion on how to put an end to this exploitation and ensure that all creators of original content receive what they rightfully deserve, both in credit and fair compensation.

Please note that if someone steals your content, you can file a copyright claim with the platform or take legal action.


Iċċelebrat is-serq ta’ kontenut diġitali

Fid-dinja diġitali tal-lum, il-kontenut huwa valur, kreattiv kif ukoll finanzjarju. Madankollu, ħafna drabi, minflok ma jingħata r-rispett li jistħoqqlu, il-kontenut kreattiv jispiċċa jiġi misruq minn pjattaformi li jbiegħu lilhom infushom bħala kamra tal-aħbarijiet li jikkapitalizzaw fuqu mingħajr ma jagħtu kumpens jew kreditu lill-awtur oriġinali. Dan il-kontenut ħafna drabi jkun xogħol ta’ nies komuni li jaqsmu episodju jew xi ħsieb fuq inizjattiva personali. Għalkemm maqsum fi spazju pubbliku ma jfissirx li dan il-kontenut ma hemmx drittijiet tal-awtur fuqu.

Huwa importanti nagħmlu distinzjoni bejn serq u “sharing”. Meta kontenut jiġi mqassam b’mod ġust – jiġifieri permezz ta’ share li żżomm ħolqa diretta mas-sors oriġinali – dan jista’ joffri ritorn lill-awtur kreattiv billi jżid l-espożizzjoni tiegħu u jattira udjenzi ġodda lejn il-pjattaformi tiegħu. Iżda meta pjattaformi jew individwi jippubblikaw xogħol ta’ ħaddieħor mill-ġdid, jippreżentawh bħala tagħhom u jeliminaw il-ħolqa lejn il-kontenut oriġinali, din hija forma ta’ serq ta’ proprjetà intelletwali u kreattiva. Din il-metodoloġija saret popolari ħafna ma’ pjattaformi li jippreżentaw ruħhom bħala kmamar tal-aħbarijet, li ta kuljum jisirqu kontenut ta’ terzi u jippubblikawh tale kwale fis-siti tagħhom. Aktar ma l-kontenut jiġġeneralhom reazzjonijiet, aktar ikunu jistgħu jimmonetizzaw.

Huwa misteru kif ħafna nies jippermettu lil dawn il-pjattaformi jużaw xogħolhom, anzi, f’xi każijiet, saħansitra jifirħu li x-xogħol tagħhom ġie “rilevat” minn xi sit popolari, mingħajr ma jirċievu kumpens lura. Dawn il-pjattaformi jagħmlu profitti kbar permezz ta’ riklami li jaslu għandhom sforz l-ammont ta’ hits u views fuq kontenut inkluż dak misruq li jippubblikaw. Sadattnt imma, is-sorsi oriġinali jitħallew b’idejhom vojta.

Dan mhux biss inġust, imma joħloq kultura fejn ix-xogħol fuq mezzi diġitali jitqies bħala xi ħaġa disponibbli b’xejn għal kulħadd, meta fil-fatt, kull biċċa kontenut teħtieġ ħin, talent u sforz biex tinħoloq u tiġi kkomunikata. Nixtieq li nibdew diskussjoni serja sabiex dan l-abbuż jieqaf u kull min jiġġenera kontenut oriġinali jiġi mogħti dak li ħaqqu – kemm f’kreditu kif ukoll f’kumpensi xierqa.

Jekk xi ħadd jisraq il-kontenut tiegħek, tista’ tressaq talba ta’ copyright mal-pjattaforma jew tieħu azzjoni legali.

Media ethics

Photo by why kei on Unsplash

Yesterday and this morning, I caught the brief news segments on 89.7 Bay while driving. I found it somewhat irritating to hear news, including yesterday’s tragic reports of lives lost in the Middle East, delivered in such a fleeting manner, and set against an incongruous backdrop of upbeat music. It felt as if these tragic events were a minor part of the schedule, diminishing their gravity altogether.

When human tragedies are presented to listeners like any other commercial product, we risk fostering a culture where everything is seen as consumable, frivolous, and lacking real importance. In this context, war and other significant events become mere content to fill airtime—hastily prepared and often researched reluctantly by editors just to meet scheduling obligations. It would be prudent to remind editors of their social responsibility, not only in choosing which news stories to broadcast, but also in considering the tone and style in which they do so.

These seemingly small details have a significant impact on society, often without us even realising it. Gradually, we are cultivating a culture where everything passes unnoticed, everything is consumed, and nothing is treated with the seriousness it deserves. This is why media outlets must remain sensitive to the direct or indirect narratives they are transmitting to their audience.

Journalistic ethics need to be revisited, taught, and properly enforced. I sincerely hope that the Malta Broadcasting Authority will take appropriate action across all media outlets.


L-etika tal-midja

Ilbieraħ u dalgħodu inzertajt l-aħbarijiet fil-qosor tal-89.7 Bay waqt li kont qed insuq. Bqajt kemmxejn irritat nisma’ aħbarijiet, inkluż dawk traġiċi bħal tal-bieraħ fejn ammont ta’ nies inqatlu fil-Lvant Nofsani, jitwasslu bi stil maħrub u fuq sfond ta’ ritmu mużikali kemmxejn ferrieħi… qisu mument mhux daqstant importanti fl-iskeda u fuq kollox, qisu xejn mhu xejn…

Naħseb li meta t-traġedji umani inwassluhom lis-semmiegħa bħal kwalunkwe prodott kummerċjali, inkunu qed ninstigaw kultura fejn kollox huwa konsumibbli, frivolu u mhux wisq rilevanti. F’dan il-kuntest, il-gwerra u stejjer ta’ rilevanza oħrajn, isiru biss materjal sabiex jimtela’ il-ħin, xogħol sfurzat u żgur mhux riċerkat indipendentament, li l-edituri jippreparaw kontra qalbhom biex jaqqdu l-obbligi tal-iskeda. Ikun xieraq li l-edituri jiġu mfakkra dwar ir-responsabbiltà soċjali li għandhom meta jagħżlu x’aħbarijiet jaqsmu mas-semmiegħ, u b’liema stil jagħmlu dan.

Dawn id-dettalji iħallu impatt kbir fuq is-soċjetà mingħajr lanqas biss nindunaw; bil-mod il-mod inkunu qed inrawwmu kultura fejn kollox jgħaddi, kollox jikkonsma ruħu u xejn ma huwa serju. Huwa għalhekk li entitajiet medjatiċi għandhom ikunu sensittivi għal kull forma ta’ narrativa diretta jew indiretta li jitrasmettu lis-semmiegħa.

L-etika ġurnalistika għandha tiġi riveduta, imgħallma u implimentata mill-ġdid.

Il-vot liberu u demokratiku

Scroll down for English version

Sebaħ il-jum li fih, mingħajr lanqas ħjiel ta’ fidi, isiru mirakli kbar. Illum il-mifluġ jimxi, l-għami jikteb u l-maqful joħroġ. Illum Lazzru, Bartilmew, Malku u l-għami ta’ Ġeriko, jinġiebu mid-dixxipli, b’kull mod u mezz quddiem il-karta tal-vot sabiex fuqha, bħal f’kuntratt dejjiemi, jagħmlu dik l-imbierka linja dritta bil-faħma tal-lapes.

Huwa fatt magħruf li fil-jum tal-votazzjoni f’pajjiżna, isiru l-kutrumbajsi. Fil-passat smajt b’anzjani fis-siġġu tar-roti, li wara xhur sħaħ maqfulin f’darhom, tniżżlu sulari sħaħ fuq l-idejn sabiex dawn jivvutaw. Mument topiku ieħor li dejjem affaxxinani jkun dak meta reliġjużi tal-klawsura jerħulha lejn xi sala tal-votazzjoni biex jaqdu dan id-dmir uniku. Tikber u titgħallem… Illum ikkonfermajt kif nhar is-Sibt li għadda, meta l-isptar San Vinċenz ma kienx aċċessibbli għall-viżitaturi u familjari minħabba l-proċess bikri tal-votazzjoni, kandidati tal-Kunsilli Lokali ta’ Ħal Luqa żaru l-kmamar tal-anzjani sabiex jassiguraw li dawn jivvutawlhom. Ikkonfermajt ukoll kif, bħalma ktibt fil-passat, nies bid-dementia, ġew akkumpanjati fis-sala tal-votazzjoni u dawn, b’xi mod mirakoluż, għamlu l-għażliet tagħhom! Dan kollu ikompli jixhed l-abbuż psikoloġiku li dwaru ktibt fuq Facebook nhar it-22 ta’ Mejju. Iżda bħala jiġri spiss, ħadd ma ta’ każ. Iktar jinteressana fuq kemm il-“like” tenniet Raquel ta’ Love Island!

Hawn wisq persunaġġi fostna li jħarsu lejn kariga f’Kunsill Lokali jew fl-Unjoni Ewropea bħala poter u mhux servizz. Għal dawn l-uħud illuppjati, il-vot huwa wisq importanti, u allura jagħmlu minn kollox għal unu ieħor. U taħsbux li benefiċċji sekondarji ma jkunx hemm għal xi uħud! Dan tikkonfermah ir-realtà ta’ kandidati li innominaw ruħhom għall-Kunsill bil-wegħda ta’ impjieg tajjeb mal-Gvern jew aċċess aħjar sabiex familjari u ħbieb jiġu mogħtija xi favur.

L-akbar element li jħassibni huwa dak li tul is-snin, kien hemm xi forom ta’ evidenzi dwar kif is-sistema tal-votazzjoni setgħet kienet manipulata. Fl-2013 kif ukoll għaxar snin wara, insibu dinamika politika fejn l-ebda ġurnalisti, partiti jew kandidati fl-oppożizzjoni ma jinvestigaw dawn il-istejjer li jxejjnu l-proċess demokratiku tal-votazzjoni.

Ilbieraħ smajt l-aħħar kontribut b’vidjo ta’ Ricky Caruana, dwar kif il-vot ta’ llum jista’ jkun l-aħħar wieħed f’kuntest ta’ Ewropa demokratika. Is-Sur Caruana enfasizza l-bżonn li l-poplu Malti jivvota lill-kandidat indipendenti, sieħbi Conrad Borg Manche, sabiex ikollna rappreżentant li lest imur kontra gwerra li l-Unjoni Ewropea qegħda allegatament timmira lejha. Kemm f’dan il-vidjo u anki f’ieħor li kien tella’ ix-xahar li għadda, huwa saħaq kemm il-vot tal-MEPs Maltin huwa tista’ tgħid mingħajr influwenza fil-kuntest ta’ pajjiżi ġganti li qatt mhux ser jagħtu każ tal-bżonnijiet ta’ pajjiż ċkejken bħal tagħna. U hawn fejn nolqtu l-likk. Fl-aħħar ġimgħat smajt lis-Sur Caruana kif ukoll kandidati MEPs oħrajn jitħaddtu dwar il-bżonn li r-rappreżentanti Maltin jimbuttaw lill-Unjoni Ewropea sabiex tadatta liġijiet għal pajjiż ċkejken bħalna.

Jiena dejjem emmint li sħubija sħiħa fl-UE qatt ma kienet l-aħjar triq għal Malta. Dejjem ħlomt f’mexxejja kariżmatiċi li kapaċi jitħaddtu mal-Ġgant u joħolqu ftehim ad-hoc skont sitwazzjonijiet prattiċi mingħajr ma jintrabtu miegħu! Dan kien iwassal biex filwaqt li ngawdu minn dak kollu li l-Maltin tant jiċċelebraw, bħaċ-ċans li tivjaġġa, li taħdem u li tesperjenza skambji fl-Unjoni, illum is-Sur Caruana ma kienx ikollu għalfejn iħabbel rasu dwar kif fi ftit xhur oħra jaf inkunu msejħa ningħaqdu f’armata jew li avversarju tal-UE jiġi jaħsilna b’xita ta’ bombi! Meta lura fis-snin kont intenni dan ir-raġunament uħud kienu jgħiduli li ma tistax tieħu li jaqbillek u tirrifjuta dak li ma jaqbillekx.

Għaldaqstant illum, ladarba Malta, din iż-żibġa fil-Mediterran għażlet li tkun bħall-ġganti, naħseb m’għandniex għax ninħasdu jekk niġu trattati ugwali anki fil-mumenti koroh! Dik l-għażla sħiħa li għamilna għalina, għal uliedna u għal ulied uliedna lura fl-2004. Min qed jistenbaħ issa, stenbaħ għoxrin sena tard!

U llum ser nerġgħu nivvutaw. Il-ġuħ għall-poter, l-ambizzjoni li nkunu “kbar” bħal ħaddieħor u rilevanti daqs jew aktar minn ħaddieħor, qeridna fuq livell lokali u anki Ewropew. Sintomu li inxebbħu mal-istorja tat-Torri ta’ Babel fejn kull min “ra kbir”, spiċċa umiljat. Xi darba dan il-poplu għad jitgħallem u jisfa umiljat!

Hemmhekk nitwieldu mill-ġdid.

Nistennew għada sabiex minn dan l-eżerċizzju mċajpar tal-elezzjoni, nippruvaw nifhmu kemm għadu msejken dan il-poplu.


A free and democratic vote

It is the day when, without a trace of faith, great miracles are performed. Today the lame walk, the blind see, and the mute speak. Today, Lazarus, Bartholomew, Malchus, and the blind man from Jericho are brought by the disciples, using every means possible, before the voting booth to make that blessed straight mark with the pencil, as if signing a lasting contract.

It is well-known that on polling day in our country, extraordinary efforts are made. I’ve heard stories of elderly people in wheelchairs, confined to their homes for months, being brought out just to vote. Another fascinating moment is when cloistered religious individuals are taken to polling stations to fulfill this unique duty. I confirmed such efforts last Saturday when St. Vincent de Paul Hospital was not accessible to visitors and family members due to early voting. Whilst our family members laid in utmost solitude, I learned that candidates of Luqa Local Council visited the nursing rooms to ensure that patients voted their way, asking why if they didn’t. I also confirmed how, as I have written in the past, people with dementia were accompanied to the polling room and somehow made to pick their choices. All this further testifies to the psychological manipulation I mentioned on Facebook on May 22. But as often happens, no one takes notice. More interest is given to how many “like” Love Island’s Raquel speaks out in one episode!

There are too many people among us who see a position in a Local Council or in the European Union as a source of power rather than a service. For these individuals, voting is so important that they will do anything for another vote in their favor. Secondary benefits are confirmed by the reality of candidates nominating themselves for the Council with the promise of a good job with the government or better access to grant favors to family and friends.

The biggest element that worries me is that over the years, there have been some form of evidence on how the voting system was somehow manipulated. In 2013 as well as  a decade later, we live a political dynamic where no journalists nor any opposition party or candidates investigate these stories that skew the democratic voting process.

Yesterday, I watched Ricky Caruana’s latest video about how today’s vote could be the last in a democratic European context. Mr. Caruana emphasized the need for the Maltese people to vote for the independent candidate, my friend Conrad Borg Manche, to have a representative willing to oppose a war that the European Union is allegedly pushing for. In both this video and another one he uploaded last month, he highlighted how the vote of Maltese MEPs is insignificant compared to the influence of larger countries that will never consider the needs of a tiny country like ours. This is the crux of the issue. In recent weeks, I’ve heard Mr. Caruana and other MEPs talk about the need for Maltese representatives to push the European Union to adapt laws to fit a tiny country like ours.

I have always believed that full membership of the EU has never been the best path for Malta.I always dreamed of charismatic leaders who could negotiate with the giants and create ad-hoc agreements based on practical situations without being bound by them! This would have allowed us to enjoy everything the Maltese cherish, such as the chance to travel, work, and experience exchanges within the Union. Today, Mr. Caruana wouldn’t have to worry about being called to join an army in a few months or the threat of an EU adversary attacking us! When I reiterated this reasoning in the past, some would tell me that you can’t take what suits you and reject what doesn’t.

So today, since Malta, this chip in the Mediterranean, has chosen to be like giants, we should not be surprised if we are treated equally even in the tough times! That the choice we made for us, our children, and our children’s children back in 2004. Whoever is complaining now waited twenty years too late!

And today we will vote once more. The hunger for power, the ambition to be “big” like others, and the desire to be as relevant or more so than anyone else, have destroyed us at both local and European levels. This is reminiscent of the story of the Tower of Babel, where all who sought greatness ended up humiliated. One day, this nation will learn and be humbled!

Then we will be reborn.

Let us wait for tomorrow’s results of this blurred exercise to truly understand the depth of despair our people are choosing.

Il-Kunsilliera u r-responsabbiltajiet tagħhom

Scroll down for the English version

F’April li għadda preżentajt vidjo b’xi ħsibijiet dwar kif naħseb li s-sistema tal-Kunsilli Lokali hija ddiżinjata sabiex tfalli u tibqa’ tipproduċi “festival” ieħor fejn il-kostitwenti jivvutaw lil dak jew dik il-kandidata li l-aktar tkun laqtithom waqt il-kampanja elettorali, bħalma jiġri fil-Eurovision jew X-Factor. F’dan l-artiklu xtaqt nixħet dawl fuq wieħed mill-elementi kruċjali li tassew qed ifalli fejn tidħol it-trasparenza u kontabbiltà tal-ħidma fil-Kunsilli Lokali.

B’riferenza lejn iċ-Ċirkulari Numru 12 tal-2019, intitolata “Responsabbiltajiet assenjati lill-Kunsillieri” li kienet maħruġa mid-Diviżjoni għall-Gvern Lokali fi ħdan is-Segretarjat Parlamentari għall-Gvern Lokali u Komunitajiet, ninsab tassew imħasseb dwar kemm il-Kunsilliera iwettqu ħidmiethom skont ir-responsabbiltajiet mogħtija lilhom. Lil hin mit-tibdil ta’ bozza maqtugħa u kull għajnuna prattika, jinteressani nkun naf kif il-Kunsilliera jistgħu jaqdu dmirijiethom b’mod responsabbli.

Skont iċ-Ċirkolari 12/2019, fl-ewwel laqgħa tal-Kunsill Lokali, il-kunsilliera lokali jiġu assenjati responsabbiltajiet speċifiċi mis-Sindku. Dawn ir-responsabbiltajiet, deskritti fl-Erbatax-il Skeda tal-Att dwar il-Gvern Lokali, ivarjaw minn indafa u ambjent għall-integrazzjoni soċjali u l-benesseri tal-annimali. L-intenzjoni hija li l-kunsilliera jiffukaw fuq dawn l-oqsma, jiffurmaw sottokumitati jekk meħtieġ, u jippreżentaw rapporti annwali dwar l-attivitajiet tagħhom.

Il-mandat huwa ċar, biss inħoss li hemm nuqqas notevoli ta’ dawn ir-rapporti minn ħafna kunsilliera inkluż dawk li rrappreżentawni fl-aħħar snin. Nistenna li l-pubbliku li vvota lil dawn l-istess qaddejja, ikollu aċċess għal dawn ir-rapporti, kemm-il darba dawn ikunu preżentati. Nuqqas ta’ trasparenza tista’ faċilment tostakola l-qafas ta’ responsabbiltà li din iċ-Ċirkolari tfittex li tistabbilixxi. Mingħajr dawn ir-rapporti, huwa diffiċli għall-kostitwenti li jivvalutaw il-prestazzjoni tar-rappreżentanti eletti tagħhom u l-progress li sar f’oqsma ewlenin tal-governanza lokali.

Diversi fatturi jistgħu jikkontribwixxu għan-nuqqas tal-kunsilliera li jippreżentaw ir-rapporti tagħhom. Dawn jinkludu nuqqas ta’ mekkaniżmi ta’ infurzar, sorveljanza insuffiċjenti, u forsi kultura ta’ kompjaċenza fi ħdan il-kunsilli lokali. In-nuqqas ta’ penali jew inċentivi marbuta mas-sottomissjoni ta’ dawn ir-rapporti jfisser li ftit hemm impetu biex il-kunsilliera jikkonformaw ma’ dan ir-rekwiżit. Quddiem ir-realtà plawsibbli fejn uħud mill-Kunsilliera ma jkollhomx kapaċità fakultattiva jew intelletwali li jaqdu l-impenji mgħoddija lilhom, nistaqsi kif il-Gvern jippretendi li din il-ħidma titwettaq kif mistenni u mhux f’livell dilettantesk.

Biex jiġu indirizzati dawn il-kwistjonijiet, jistgħu jittieħdu diversi passi. L-ewwel u qabel kollox, ikun pass għaqli jekk is-sistema elettorali titlob standard ordinarju ta’ edukazzjoni kif ukoll dak ECDL lill-kandidati kollha. B’hekk ikun jista’ jiġi mfassal mekkaniżmu robust biex jiġi żgurat li l-kunsilliera jaderixxu mal-obbligi ta’ rappurtar tagħhom. Dan jista’ jinvolvi verifiki perjodiċi u l-istabbiliment ta’ korp ta’ monitoraġġ biex isegwi l-konformità. Tajjeb ukoll li ssir introduzzjoni ta’ inċentivi għal rappurtar f’waqtu u bir-reqqa, flimkien ma’ penali għan-nuqqas ta’ konformità. Dawn jistgħu jimmotivaw lill-kunsilliera biex jaqdu dmirijiethom b’mod aktar diliġenti. Ladarba dan isir, tajjeb li r-rapporti jkunu faċilment aċċessibbli għall-pubbliku sabiex jitrawwem sens ta’ responsabbiltà. Din it-trasparenza tippermetti wkoll lill-kostitwenti jifhmu u jevalwaw aħjar il-prestazzjoni tar-rappreżentanti tagħhom.

Hekk kif Malta qed tħejji għall-elezzjonijiet tal-Kunsilli Lokali li ġejjin, huwa imperattiv li tiġi eżaminata b’mod kritiku l-aderenza tar-rappreżentanti tagħna mal-impenji mitluba lilhom. In-nuqqas ta’ ħafna kunsilliera li jippreżentaw rapporti annwali dwar ir-responsabbiltajiet assenjati lilhom jenfasizza diskrepanza sinifikanti fil-qafas ta’ governanza attwali. L-indirizzar ta’ din il-kwistjoni jgħin sabiex titrawwem fiduċja pubblika akbar fil-governanza lokali. Ladarba niffukaw fuq dan it-titjib, Malta tista’ tiżgura li l-elezzjonijiet tal-Kunsilli Lokali tagħha mhux biss jirriflettu r-rieda tal-poplu iżda wkoll jippromwovu governanza effettiva u responsabbli fil-livell lokali.


Local Councillors’ responsibilities

Last April I presented a video with some thoughts on how I think the Local Councils system is designed to fail and keep producing another “festival” where constituents vote the one or that candidate who hit them the hardest during the election campaign, as happens in Eurovision or X-Factor. In this article I wanted to shed light on one of the crucial elements that is really failing when it comes to transparency and accountability of the work in Local Councils.

With reference to Circular Number 12 of 2019, entitled “Responsibilities assigned to Councillors” which was issued by the Division for Local Government within the Parliamentary Secretariat for Local Government and Communities, I am deeply concerned about the extent to which Councillors carry out their work according to the responsibilities given to them. Apart from changing a severed lamp and any practical assistance, I am interested in knowing how Councillors can carry out their duties responsibly.

According to Circular 12/2019, at the first meeting of the Local Council, local councillors are assigned specific responsibilities by the Mayor. These responsibilities, described in the Fourteenth Schedule of the Local Government Act, range from cleanliness and environment to social integration and animal welfare. The intention is for councillors to focus on these areas, form subcommittees if necessary, and submit annual reports on their activities.

The mandate is clear, only I feel that there is a noticeable lack of these reports from many councillors including those who represented me in the past years. I expect that the public who voted for these same servants will have access to these reports, as long as they are presented. A lack of transparency could easily hamper the accountability framework that this Circular seeks to establish. Without these reports, it is difficult for constituents to assess the performance of their elected representatives and the progress made in key areas of local governance.

Several factors can contribute to the failure of councillors to submit their reports. These include a lack of enforcement mechanisms, insufficient oversight, and perhaps a culture of complacency within local councils. The absence of penalties or incentives linked to the submission of these reports means that there is little impetus for councillors to comply with this requirement. Faced with the plausible reality where some Councillors do not have an optional or intellectual capacity to fulfil the commitments passed on to them, I wonder how the Government expects this work to be carried out as expected and not at a dilettantesk level.

To address these issues, several steps can be taken. First and foremost, it would be a wise step if the electoral system required an ordinary standard of education as well as an ECDL standard to all candidates. This will allow a robust mechanism to be devised to ensure that councillors adhere to their reporting obligations. This may involve periodic audits and the establishment of a monitoring body to monitor compliance. It is also worth introducing incentives for timely and thorough reporting, together with penalties for non-compliance. They can motivate councillors to carry out their duties more diligently. Once this is done, it is good that the reports are easily accessible to the public in order to foster a sense of responsibility. This transparency also allows constituents to better understand and evaluate the performance of their representatives.

As Malta prepares for the upcoming Local Council elections, it is imperative to critically examine our representatives’ adherence to the commitments requested to them. The failure of many councillors to submit annual reports on the responsibilities assigned to them highlights a significant discrepancy in the current governance framework. Addressing this issue would help to foster greater public trust in local governance. Once we focus on these improvements, Malta can ensure that its Local Council elections not only reflect the will of the people but also promote effective and accountable governance at local level.

Kafè f’Raħal Ġdid

L-istess bħal sittin sena wara Kristu, hekk kif ilbieraħ il-Maltin raw il-vidjo kemmxejn suġġettiv ta’ Times of Malta dwar il-proġett propost għall-Knisja ta’ Raħal Ġdid, biddlu l-ħsieb u f’tebqa t’għajn Dun Marc Andre Camilleri ma baqax miġnun iżda “bdew jgħidu li kien xi alla.”

L-idea li spazji mhux użati fi strutturi sagri, jiġu żviluppati f’inizjattivi li jippromwovu l-istorja, il-kultura u l-arti, hija sublimi, speċjalment meta dan jista’ iqarreb lin-nies, jiġġenera dħul li permezz tiegħu l-istess struttura tiġi miżmuma fi stat tajjeb u joffri esperjenza ħajja tal-ispazju mibni. Madanakollu tajjeb ukoll li dan l-iżvilupp isir dejjem fi ħsieb għaqli tal-kuntest soċjo-kulturali li qed ngħixu fih.

Huwa fatt magħruf kif pajjiżna llum rawwem kultura qawwija fejn kollox huwa permess. L-ippjanar, il-ħsieb u l-bilanċ tilfu kull preċedenza. Illum kulħadd għandu d-dritt sagrosant jagħmel li jrid f’ġieħ il-libertà li tinvesti, twettaq l-ideat u tiġġenera l-flus. L-alla ta’ żminijietna sar il-mudell ekonomiku maħsub fuq idea fqira tal-libertà li fl-aħħar mill-aħħar qed iħallilna sens qawwi ta’ kakofanija u telf ta’ sbuħija. Dan ir-riżultat tal-biki huwa rifless fl-arkitettura kontemporanja, fil-qirda tal-ambjent, fin-nuqqas ta’ordni ċiviku kif ukoll fl-interpretazzjoni fażulla tal-valuri.

Huwa evidenti wkoll kif fis-soċjetà intilfu is-sens ta’ introspezzjoni u s-sens ta’ viżjoni. Kollox qed ikun maħsub għall-gwadann immedjat, mingħajr wisq ħsieb lejn riperkussjonijiet għall-futur. Bħal donnu issa li kollox huwa mitmum, inutli taħseb għal ta’ warajk. “U iva! Umbagħad isolvu l-problemi huma!

Għaldaqstant huwa sempliċi r-raġunament li jwassalni nibqa’ inħoss li l-bżonn ta’ kafetterija f’dan il-proġett f’Raħal Ġdid ma nsiblux valur. Hemm bżonn nitgħallmu minn żbalji tal-passat. Rajniha pereżempju fil-proġett MUŻA fil-kapitali, fejn mas-snin il-priorità tal-mużew inqalbet rasha l-isfel u saret dik li jinbiegħ il-prodott kulinarju biex forsi l-klijenti jitħajjru “jduqu” l-prodott artistiku. Slogans bħal “More than just a Museum” juruk fejn hija l-prijorità. Bl-istess mentalità iċ-ċans huwa li fi ftit snin il-Mużew tal-Knisja ta’ Raħal Ġdid, li għadna ma nafux ismu, jibda jiġi rreklamat bħala kafetterija/ristorant, lil hinn mill-prodott intrinsiku. Nittama li l-istess Arċipriet u t-tim tiegħu, jaraw valur f’mużew li jirrakkonta lil Ġużè Damato, d-disinn tal-Knisja u forsi lill-komunità Pawlista stess wara kollox! Jekk le, diġà ninsabu fuq sieq ħażina!

Nemmen li l-proġett tal-Knisja jista’ jilħaq miri usa kemm-il darba dan jinvolvi l-każini tal-komunità Pawlista li jinsabu ftit metri bogħod. L-involviment tal-komunità jorbot u jibni fuq is-sens ta’ appartenenza tal-poplu u jkompli jagħti identità u ħeġġa ħajja lill-Mużew.

Soluzzjoni alternattiva tista’ tkun dik li l-kafetterija tiġi żviluppata f’binja qrib iżda lil hinn mill-binja sagra. B’hekk tassigura li anki fil-ġejjieni, kull żvilupp tal-kunċett jibqa’ distint mill-ispazju sagru iżda jibqa’ iservi ta’ influss tajjeb ta’ viżitaturi tal-Mużew.

Dan il-ftit ħsieb b’risq l-ordni mhux biss jissalvagwardja l-post sagru minn żviluppi mhux mistennija fil-futur, iżda jnaqqas iċ-ċans ta’ preċedent ikrah fejn bħalma jiġri spiss fil-pajjiż, naraw li kunċett umli jiġi ripetut b’modi mill-iktar goffi jew medjokri fi ftit snin, fi spazji oħra.

Mhux li kien tigdima lifgħa!

Intervista għall-gazzetta ILLUM

F’intervista li saritli f’Marzu 2024 għall-gazzetta ILLUM, il-ġurnalista Elaine Camilleri saqsietni numru ta’ mistoqsijiet li għalihom irrispondejt permezz ta’ dokument diġitali. Sfortunatament l-artiklu ppublikat ma kienx mera ta’ dak kollu li xtaqt inwassal, għaldaqstant qed nirriproduċi l-intervista kompluta hawnhekk.

  • Kif taħseb li nbidlet il-Belt?

Jekk inqabbilha ma’ tfuliti, il-Belt Valletta sbieħet estetikament b’diversi interventi miż-żewġ gvernijiet iżda tilfet wisq fejn tidħol ir-ruħ; in-nies li jgħixu fiha u li dejjem tawha karattru spettakolari. Sfortunatament fl-aħħar snin il-mod kif ġie interpretat il-qawmien ġdid għall-Belt Valletta kien l-isfruttar tal-ispazji vakanti sabiex jiġi żviluppat suq fl-industrija tad-divertiment, ikel u xorb. Xejn aktar. Fejn dari kont issib il-karattru tal-Beltin f’kull kantuniera, illum trid titħabat biex issib elementi li jesponu l-karattru tal-komunità residenzjali Beltija għax dawn ġew ġentrifikati – sfurzati jitilqu bil-pulit u bil-premessa tal-flus fil-but – realtà li kielet wisq mill-identità intrinsika tal-Beltin. Spazji bħal Sant’Iermu, is-Suq tal-Belt, il-Pixkerija u l-Pitch ġew meħuda lill-komunità u mgħoddija lill-privat bla wisq skrupli, anki meta l-esperti taw pariri differenti.

  • Iktar kemm imur maż-żmien, in-nies iktar qed jaraw il-Belt Valletta bħala belt ta’ divertiment. Kif jaffetwak dan bħala resident?

Filwaqt li n-nies; Maltin u turisti, qed jaraw din ir-realtà ġdida, il-maġġoranza m’humiex infurmati dwar x’inhi l-vera essenza tal-Belt Kapitali: belt b’identità unika, benniena ta’ kultura wiesa. L-istat jirreklama lill-Belt Valletta bħala belt mużew bl-ebda referenza lejn il-kulturi ta’ ġo fiha. Il-maġġoranza tal-viżitaturi illum iqisu l-Belt Valletta bħal kull lokalità oħra – li mhux il-każ. Għaldaqstant wisq nibża li frott din l-attitudni fejn il-Belt hija biss post fejn jaqbillek tikri kamra sabiex tgawdi l-istorja tagħha, fi ftit snin oħra ser ikollna biss residenzi transitorji, mużewijiet u monumenti iżda l-ebda element tal-ħajja kontemporanja Maltija bil-valuri kulturali tal-identità tagħha.

  • Taħseb li l-Kunsill Lokali tal-Belt kien reattiv fuq sitwazzjonijiet, bħas-siġġijiet u l-imwejjed fit-toroq, il-ħmieġ, l-istorbju?

Naħseb li l-Kunsill Lokali tal-Belt Valletta, bħal ħafna oħrajn huwa maħkum mill-virus tal-politika partiġġjana. Sintomi ta’ dan il-virus, il-kunsilliera spiss jispiċċaw jagħtu priorità lill-aġenda tal-Partit iktar milli dik tal-komunità residenzjali. Meta l-Kunsill ikollu maġġoranza li tirrappreżenta lill-Partit fil-Gvern, dan is-sintomu isir iktar evidenti għax isir diffiċli għal kunsillier jew Sindku li jaqdi lil niesu li ma jmurx idennes il-lealtà tiegħu/tagħha għall-Partit. Filkaż tagħna, filwaqt li Beltna ġiet sfruttata minn infinità ta’ entitajiet għal spettakli, avvenimenti u produzzjonijiet, il-Kunsill Lokali tul is-snin kien spiss medhi f’intriċċi partiġġjani li ftit jinteressaw lill-komunità residenzjali. Tul is-snin, kienu rari d-drabi fejn rajna Sindki jew Kunsilliera li qabżu għar-resident u t-talbiet tagħhom b’mod voċiferu. Minjaf meta l-Partiti ser jirrealiżżaw li huwa san li jkollok rappreżentanti kritiċi tiegħek stess!

  • Mal-ILLUM Beltin qalu li s-sigurtà fil-Belt m’għadhiex li kienet. Taqbel? Kif taħseb li nbiddlet is-sigurtà fil-Belt?

Ladarba l-Belt Valletta qed tiġi promossa bħala Belt għad-divertiment, huwa ovvju li rridu nbatu l-konsegwenzi. Huwa fatt li tista’ tarah b’għajnejk li fil-Kapitali żdied il-konsum tal-ikel xorb u anki drogi. Għaldaqstant hija konsegwenza ovvja li ser jiżdied il-periklu. Fejn qabel il-biżà kienet minn spazji kemmxejn diżabitati, illum il-biżà hi li frott preżenza ta’ nies bla skrupli u l-ambjent li jrawwmu, ħafna jistgħu jispiċċaw vittmi.

  • Evans Building qed jisemma li se jsir lukanda. Bħala resident, kuntent b’din id-deċiżjoni, jew xtaqt li tara l-Evans Building jieħu sura oħra?

Deċiżjoni għad ma hemmx minħabba li kien hemm xi ntoppi. Irrid inkun bla qalb lejn il-Belt Valletta u l-Beltin sabiex nifraħ b’din il-proposta speċjalment meta tqis li f’din il-Belt Kapitali li suppost iġġib l-għira tal-Ewropa, ma hawnx Dar tal-Anzjani fost servizzi oħra. Meta niftakru kif fl-aħħar għoxrin sena sparixxew iċ-ċentri għaż-żgħażagħ, ikun xieraq li dan l-ispazju jiġi żviluppat f’ċentru fantastiku fejn żgħażagħ u anzjani jistgħu jsibu l-milja tagħhom, fil-kuntesti partikolari ta’ ħajjithom. Dan anki b’rispett lejn il-binjiet komunitarji tal-viċinanzi bħall-Iskola Primarja u l-Camarata. Ma nifhimx kif min hu responsabbli tal-iskola u min jgħix fil-Camarata ma jirrealiżżax il-preċedent li lukanda fl-Evans ser toħloq! Ngħalaq billi nirrifletti l-ħasra kbira li mijiet ta’ anzjani Beltin kellhom jgħixu l-aħħar xhur u snin ta’ ħajjithom lil hinn mill-Belt għażiża li għaliha tant ikkontribwew.

L-eklissi ta’ poplu

Scroll down for the English version

Ħsieb ħafif dwar l-installazzjoni “Siġġu” tal-ħabib tiegħi Austin Camilleri. Punt li fl-istess ħin jiddispjaċini nagħmel għax trid tkun idjota biex ma tasalx għalih waħdek. Biss indunajt li l-ovvju kultant mhux.

Nibda bil-premessa li dan it-tip ta’ intervent minn naħa ta’ Austin diġa’ rajnieh f’LE . IVA | ANGER IS A LAZY FORM OF GRIEF. Din id-darba l-artist ħeba lir-reġina permezz tas-siġġu u mhux b’intervent diġitali. Ta’ min jinnota iżda li huwa biss frott id-dokumentazzjoni fotografika ipperpetwa mill-artist li l-intervent ta’ “eklissi” qiegħed iseħħ. L-istess għamlu fotografi varji sabiex jitfgħu l-ħatab fuq in-nar tad-diskussjoni. Biss iż-żewġ elementi jinsabu f’posthom hemm fil-pjazza, wieħed b’mod permanenti u l-ieħor b’mod temporanju, distanti minn xulxin. L-ebda krejn ma mar jiddisturba lis-sua maesta mit-tron, kif jixhed dan ir-ritratt li skonti huwa l-iktar interessanti, tal-ex kollega Matthew Mirabelli.

F’eklissi, il-fotografi fuq id-Dinja jiċċelebraw il-mument temporanju ħafna meta pjaneta taħbi oħra għal ftit mumenti, iżda fil-verità l-ebda pjaneta ma tiekol oħra. Hija l-prospettiva tal-osservatur li tiddetermina d-dinamika tar-rakkont. U dak huwa l-argument madwar dan l-intervent: l-eklissi ta’ moħħ poplu, li nittama m’huwiex intervent permanenti.

Ħasra biss li dan ix-xogħol sar b’rabta ma’ kontenitur artistiku iffinanzjat mill-istat. Rabta li r-reputazzjoni ta’ Austin tista’ tgħaddi mingħajr – għal raġunijiet ovvji.

The eclipse of a people

Reflecting on my friend Austin Camilleri’s “Siġġu” installation in a casual manner, I feel compelled to address a seemingly self-evident point. Expressing this with some hesitation, it becomes apparent that one would need to deliberately ignore the obvious to overlook it.

I start with the premise that this kind of intervention on the part of Austin has already been seen in LE . IVA | ANGER IS A LAZY FORM OF GRIEF. This time the artist hid the queen through the physical installation of ‘Siġġu’ and not through any digital intervention. Notably, it is through the artist’s photographic documentation that the occurrence of an “eclipse” in the intervention becomes evident. This intentional choice has been replicated, analogous to photographers adding fuel to a discussion to provoke further conversations. However, in the square, both elements coexist, one permanently and the other temporarily, maintaining a distance without disruptive interference. No crane was used to disturb her majesty. Remarkably, the photograph by former colleague Matthew Mirabelli captures this dynamic intriguingly, a job well done particularly for those who may be less observant.

Drawing a parallel to an eclipse, where planets momentarily conceal each other without actual consumption, the analogy extends to the observer shaping the narrative. The discourse surrounding this intervention centers on the temporary eclipse of people’s minds, with the hope that it remains a fleeting phenomenon.

My only lament is that Austin’s well-established reputation could easily withstand any association with an art container that the state is funding – for the obvious reasons.

L-Integrità Kulturali tal-Belt Valletta

Scroll for English version

Fi ftit siegħat fit-taraġ ta’ Ġieżu, waħda mill-iktar toroq b’konnotazzjonijiet sagri fil-Belt Valletta, jumejn biss wara Jum il-Mara, inkixfet il-faċċata tal-Knisja irrestawrata u nkixef ukoll ġisem ta’ mara jitħaxken u jiżżeffen fuq puġġaman.

Fil-kapitali intilef kull sens ta’ għarfien dwar il-kuntest ta’ fejn ninsabu. Ħafna fost dawk li investew fil-Kapitali m’għandhom l-ebda sens ta’ għarfien tal-komunità u il-valuri intrinsiċi tagħha. Bħallikieku belt kapitali hija awtomatikament ħaruf tas-sagrifiċċju u trid tkun dejjem lesta tilqa’ fiha kull forma ta’ espressjoni. Fl-istess waqt fadal ftit li xejn sens ta’ pudur u li kieku mhux għax ġie mxerred vidjo tal-prestazzjoni taż-żeffiena burlesque Undine Laverve, ibqa’ ċert li ħadd ma kien ikun jaf x’ġara u ħadd ma kien jgħajjat għall-iskandlu għax l-udjenza li attendiet dehret aljenata mingħajr ebda sens ta’ fejn tinsab.

Ma nixtieqx nitkellem fuq morali u filwaqt li nagħraf li l-prestazzjoni erotika tal-burlesque hija forma artistika antika u rikonoxxuta madwar id-dinja kollha, imkien ma tisma’ li dawn il-prestazzjonijiet isiru f’żoni b’konnotazzjonijiet sagri f’perjodu taż-żmien li huwa sagru għall-komunità tal-lokal. F’inċidenti bħal dan toħroġ ċara r-realtà li s-sidien ta’ dawn l-istabbilimenti lanqas biss jafu fejn investew flushom, jew jekk jafu, m’għandhomx rispett lejn il-kultura u l-valuri intrinsiċi tal-lokal! Daqslikieku tinvesti flusek f’kafetterija ċkejkna fil-pjazza ta’ Hagia Sophia u torganiżża daqsxejn ta’ burlesque umli ma’ xi grada imżejna b’nofs qamar f’nofs ir-Ramadan! Dawn aspetti li anki jekk tistaqsi lil ChatGPT dwarhom, tirċievi risposti ċari.

Iżda l-ikbar skandlu fejn hu?

L-aljenazzjonijiet vasti kulturali li għandna fit-tmexxija lokali u nazzjonali tibqa’ tissorprendini. Filwaqt li l-investiment sabiex jidħlu jgħixu familji Maltin fil-kapitali huwa ineżistenti, jidher żbilanċ qawwi favur l-industrija tal-ikel, xorb u divertiment. L-unika industrija li għandha l-libertà tokkupa spazji pubbliċi lil hinn mill-ispazju investit, b’mod mill-aktar arroganti. Fejn qabel fil-Kapitali kont issib kull tip ta’ servizz li wieħed jimmaġina, minn tiswija ta’ strument mużikali sa xiri ta’ ħut frisk, illum il-Belt Valletta saret destinazzjoni għal min irid jiddeverti, jixrob u jiekol. Il-Gvern b’faqar ta’ pjanar, ma kellux ħila jipproponi skemi u inċentivi sabiex iħajjar industriji varji fil-kapitali u jkompli jżewwaq din il-Belt ġojjel b’ħajja residenzjali fejn jistgħu jitrawwmu tfal b’talent fuq naħa, u kummerċ varjat u vibranti fuq oħra. Il-Gvern jibqa’ jipperpetwa sistema ta’ governanza lokali msejsa fuq populiżmu u pjaċiri sabiex il-poter jibqa’ taħt kontroll ċentraliżżat.

Skandlu kbir daqs ta’ qablu huwa l-aljenazzjoni kbira li l-poplu jagħżel li jħaddan, speċifikament dik il-fazzjoni li tappoġġja b’għamad lill-partiti li jkunu fil-Gvern. Sintomu li kont inħossu minn qabel l-2013 iżda li issa, quddiem problemi bil-wisq aktar serji, kiber sforz il-klijenteliżmu li jirrenja. Dan is-sintomu wassal ħafna Beltin ikunu leali tant li jaraw iżda ma jammettux x’inhuma tassew in-nuqqasijiet u l-omertà ta’ min talab u kiseb ir-responsabbiltà li jmexxi l-Kapitali. Hawn Beltin fostna li lanqas jindunaw kif persuni li ilhom li xebgħu fil-kariga tagħhom fil-Kunsill Lokali, reġgħu qed joffru li jservu sabiex ma jiddiżappuntawx lill-Partit jew jissugraw itellfuh il-poter. L-aqwa l-Coffee Morning li fih għal żewġ pastizzi, koka, ftit żfin u żeglieg, jissaħħaħ il-jigsaw-puzzle maħdum apposta fejn kollox jibqa’ taħt il-kontroll tal-Partit u mhux tar-resident.

Meta quddiem l-għarfien tal-apatija li ħakmet lill-Belt Valletta, iljun stilla Beltija bħal sieħbi l-Maxi jistqarr li “Il-Beltin sirna nies bla b###”, tinduna li ma hemmx aktar x’tomgħod. Il-kxif tat-tempju u l-kxif tal-ġisem jiġu sekondarji quddiem il-kxif tar-ruħ li tilfet kull sens ta’ kburija fl-identità tagħha, sabiex isservi lil Ċesri.


Valletta’s Cultural Integrity

In a matter of hours on the stairway leading to Ta’ Ġieżu church, likely one of the Valletta streets deeply imbued with religious significance, the recently restored church facade was unveiled. Just two days after Women’s Day, a woman’s body was also unveiled, swaying and dancing on the stair railing.

In the capital, a pervasive lack of understanding of our surrounding context and circumstances persists. Many investors in the capital appear ignorant of the community and its inherent values. It seems as though a capital city is automatically expected to be a sacrificial offering, always accommodating all forms of expression. Simultaneously, there is a glaring absence of modesty. Were it not for the dissemination of a video featuring burlesque dancer Undine Laverve’s performance, the incident would have gone unnoticed since the audience seemed detached, unaware of the setting they occupied while sipping their red wine.

I refrain from delving into moral discussions, acknowledging that burlesque is a recognized ancient artistic form globally. However, it is unusual to encounter such performances in areas steeped in sacred symbolism during times revered by the local community. These occurrences underscore the harsh reality that the proprietors of these establishments either lack awareness of the locations they invest in, or if they do, show no regard for the intrinsic culture and values of the area. It’s comparable to investing in a quaint café in Hagia Sophia square and arranging a modest burlesque event adorned with crescent decorations during Ramadan—a worrysome scenario that even a simple inquiry to ChatGPT would yield thoughtful insight.

The most significant scandal within this entire narrative lies in the profound cultural disconnection evident in local and national leadership. While investment in Maltese families within the capital is virtually nonexistent, there’s a glaring imbalance favoring the food, drink, and entertainment industry. The only industry enjoying the freedom to arrogantly occupy public spaces beyond their premises. Once a hub of diverse services, Valletta has morphed into a destination solely catering to those seeking entertainment and indulgence. The government’s planning inadequacies have impeded the proposal of schemes and incentives to attract various industries that could foster a city adorned with residential life on one hand and a diverse, vibrant trade on the other.

Another scandal lies in the profound alienation in which certain segments of the populace persist, particularly those who blindly support the ruling party. A symptom I’ve observed since before 2013, but now exacerbated by the pervasive clientelism. This symptom has led many of us to remain so loyal that we turn a blind eye to wrongdoing, refusing to acknowledge the shortcomings and silence of those entrusted with leading the capital. Some among us have relinquished the capacity to recognize how individuals who have held office in the Local Council offer to serve again only to avoid disappointing the Party or risk having the Party losing the power. All for a coffee morning swaying and dancing where the meticulously crafted illusion remains under the Party’s control, rather than serving the residents, all for the nominal price of two pastizzi and a Coca-Cola.

In the face of widespread apathy in Valletta, my friend Maxi, an iconic figure, solemnly declares, “We have become people without balls,” revealing there is little left to ponder. Uncovering temples and bodies fades in significance compared to the exposure of souls who have forsaken all sense of pride in the identity of Valletta in order to serve Caesar.

Il-Beltin relegati – Evans Building

Scroll for English version

Bħalissa moħħ u qalb kull belti u beltija huma kkunsmati mhux ftit dwar il-possibiltà dejjem tikber li l-klabb tant għażiż tal-Valletta FC jispiċċa relegat mill-Kampjonat Premier għaċ-Challenge League. Bir-raġun din ir-realtà tinkwetana mhux ftit għax tnaqqrilna parti mill-identità rebbieħa u kburija li tul is-snin tant identifikajna magħha bħala komunità. Filwaqt li dan l-inkwiet qed iberren f’rasna, ftit huma dawk li jirrealiżżaw kif lil hinn mill-ballun, il-Beltin ilhom relegati minn art twelidhom, għal numru ta’ snin.

Filwaqt li uħud jiċċelebraw it-trasformazzjoni reċenti ta’ beltna f’destinazzjoni turistika mfittxija, huwa importanti li ngħarfu n-narrattiva usa’ u nirrikonoxxu kif fl-aħħar snin il-Belt Valletta ġiet żviluppata f’belt estetikament sabiħa iżda bla ruħ u bi ftit sensittività lejn il-komunità li tgħix fiha.

Lura fis-snin meta ma’ sieħbi Dr Victor Jacono kont naħdem fuq proġett għall-komunità fil-Belt Valletta, uħud esprimew kif lill-Belt Valletta iqabbluha ma’ omm, jew tfajla/mara maħbuba. Niftakar kif uħud kienu esprimew kif lura fis-snin dan il-mit ta’ mara maħbuba sfat mitluqa, bla ebda kura lejn id-dehra tagħha u saħħitha. Madanakollu kienet mara li uliedha Beltin kienu jgħarfu u li għaliha dawn l-ulied kienu lesti jgħamlu minn kollox. Kienet omm xi ftit fraġli li taf tilqa’ lill-uliedha u ttihom dar fejn jitrawwmu u jfasslu l-identità tagħhom.

Fis-snin aktar qrib tfaċċaw barranin li ddeċidew li din il-mara kellha bżonn tieħu r-ruħ. Idea intrinsikament tajba li kellha eżekuzzjoni partikolari. Dawn ħaduha għand professjonista li ħaslitha, fewħitilha l-ġilda, imlietha foundation u make up, kabbritilha sidirha filwaqt li żebgħatilha xufftejha ħomor nar u libsitha l-isbaħ ilbies. Il-barranin qalulha li minn issa ‘l quddiem riedet tattira lit-turist u tinsa l-wens li kienet trodd lill-uliedha. Hi bkiet imma ma kelliex triq oħra ħlief li tara lill-uliedha jitilquha għax ma baqgħux jgħarfuha. Isimha baqa’ jidwi f’qalbhom imma l-barranin li ħakmuha, għalkemm bla ruħ, kellhom is-saħħa tal-flus. Il-barranin qalu lil uliedha li issa jistgħu jbiegħu darhom lill-pjan tagħhom u jsiru sinjuri żgħar.

Simili kien id-destin tax-xjuħ tagħha. Wara tant snin li ddedikaw lilha, ħafna minnhom kellhom jippakkjaw ħwejjiġhom u jerħulha lejn bliet u rħulha oħra fejn sabu min jospitahom. Għax l-ebda ħadd ma ried jinvesti f’dar għall-anzjani. Fejn qatt kont tobsor li l-Pampalun kellu jħalli din id-dinja f’dar tal-anzjani f’Ħal Luqa! Fejn qatt kont tobsor li esponenti kbar fil-kultura Beltija jinsabu jqattgħu l-aħħar snin ta’ ħajjithom lil hinn mill-Kapitali!

Illum il-Belt Valletta, din il-mara sabiħa saret trodd ġisimha lil kull turist lokali jew barrani li jiġi jużaha. Kmamar għalihom kemm trid, għax dawk jiġġeneraw l-aktar flus. Ikel, té, kafé, xi knisja u mużew għat-turist twajjeb. Imma mkien ma jista’ isib ftit togħma ta’ dak li kienu snajja u kreattività lokali. Ix-xalatur għandu sas-siegħa jew is-sagħtejn ta’ filgħodu jitpaxxa u jintilef fi sbuħitha; bil-mużika, bil-birra, whiskey, ġin u linja coke. Wara li jirremetti l-pjaċir kollu, jerħilha lejn soddtu sa ma jgħaddu l-ġranet u jmur lura lejn pajjiżu. Illum il-Belt Valletta trodd ruħha lill-barrani sinjur li jiġi jinvesti flusu fiha biex jgħid li hu binha mingħajr ma jagħraf ħajjet din l-omm għażiża; mingħajr ma jaf kif din l-omm rawmet lill-vera uliedha tul is-snin.

Il-Kapitali Valletta regalata lit-turist, relegata għall-medjokrità ta’ belt bla identità fejn uliedha jistgħu biss jarawha minn barra, filwaqt li jixjieħu u jixxenqu li jerġgħu jaraw lil Godwin jiġbor lit-tfal għall-maħżen f’Sant Iermu, li jaraw lill-Maxi u lil Gilbert irebbħuhom kampjonat u jiċċelebrawh flimkien f’Sada Rjala, li jaraw lis-subien u l-bniet jinġabru għall-MUSEUM f’Sada Sant’Ursola, lil Salvu jbiegħ il-boċċi… u tant aktar realtajiet sbieħ li l-barranin għoġobhom imewtu.

Għada l-grupp Residenti Beltin qed jorganizza protesta sabiex il-Gvern iwaqqaf in-negozjati dwar il-binja tal-Evans u jinvesti dan l-ispazju sabiex joffri dar ta’ mistrieħ, attività u kura lill-anzjani Beltin. Nittama li dawk il-Beltin li għad għandhom demmhom ibaqbaq, ikunu hemm fil-11:00am sabiex isemmgħu leħinhom, qabel jitilgħu Ta’ Qali jissapportjaw b’ħeġġa lill-Valletta FC li ser jilgħabu kontra Ħamrun Spartans fis-2:00pm.


Relegated citizens – Evans Building

At present, the minds and hearts of every citizen are preoccupied with concerns about the increasing likelihood of our beloved football club, Valletta FC, being demoted from the Premier League to the Challenge League. This situation worries us because it undermines our sense of winning identity and pride that we have cultivated over the years. While we grapple with this issue, few realize that beyond the realm of football, the city itself has been experiencing relegation for several years.

Whilst many celebrate our city’s recent awakening as a sought-after tourist destination, it is essential to acknowledge this transformation and understand how Valletta has been reduced to a beautiful yet soulless toy which transpires little to no sensitivity towards its residential community.

Reflecting on my past work with ex-colleague Dr Victor Jacono on a community project in Valletta, some individuals likened Valletta to a beloved mother, or a girl/wife. They recalled how, in the past, this cherished myth was neglected, with no concern for her well-being. In spite of her delicate nature, she was a mother cherished deeply by her children, who were prepared to go to any lengths for her. Over time, strangers arrived, deciding that this woman needed a makeover. They brought her to professionals who cleansed her, repaired her skin, applied foundation and makeup, enhanced her lips, and painted them a vibrant red. Dressed in her most exquisite attire, the strangers instructed her to focus on attracting tourists, neglecting the nurturing care she once provided for her children. Despite her tears, she had no choice but to witness her children depart because they no longer recognized her. Although her name still echoed in their hearts, the soulless strangers in control, empowered by wealth, persuaded her children to sell their home and aspire to become affluent individuals.

Similar fate befell her elderly, who dedicated years to her but had to leave, seeking hosts in distant towns and villages. There is no home for the elderly in our capital city! Who would have thought that “il-Pampalun” would end up in a nursing home in Luqa? Who would have thought that great figures in Valletta culture are now spending their last years away from the capital?

Today, Valletta, a beacon of beauty, caters to the desires of every tourist. Accommodations are readily available, catering to their preferences, as they yield the highest profits. The discerning tourist can enjoy a variety of offerings such as food, tea, coffee, visits to churches, and museums. However, what’s notably absent is a genuine taste of the local crafts and creativity that once defined the essence of the city. Whether local or foreign, those who come to experience the city revel in its charm until the early hours, often accompanied by live music until around 1 or 2 o’clock in the morning. After fully immersing themselves in pleasure, they expel it all beside a palazzo before retiring to their accommodations until their departure back to their home countries. Currently, Valletta is surrendered to wealthy outsiders who invest in it, claiming a false sense of kinship without acknowledging the genuine life this beloved city has nurtured among its true inhabitants over the years.

Presently, Valletta yields to affluent investors who inject funds without acknowledging the city’s profound history. While the capital expresses gratitude to tourists, the consequence is a descent into a city lacking a distinct identity. Valletta’s authentic inhabitants can merely watch from a distance as they grow older, reflecting on times when Godwin used to gather the children into his Carnival warehouse in St Elmo, football championships were clinched by Maxi and Gilbert, whilst Salvu sold all kind of stationery, and traditional toys as boys and girls filled St Ursola Street for MUSEUM gatherings. So many realities that strangers worked hard to dissolve into thin air.

The Residenti Beltin group is planning a protest tomorrow, urging the Government to cease negotiations on the Evans building and allocate this space for the establishment of a facility catering to the needs of the elderly in Valletta, providing rest, activities, and care. I encourage all Valletta residents with fervent spirits to join the gathering at 11:00am to ensure this call is heard. They can later drive to Ta’ Qali National stadium in support of Valletta F.C. playing Ħamrun Spartans at 2:00pm.